فولادی که خصوصیات ممتاز خود را وامدار عناصری غیر از کربن است. فولاد، هنگامی آلیاژ فولاد محسوب می شود که دامنه تخصیص داده شده به محتوای عناصر ترکیب کننده از یکی یا بیشتر از یکی از حدود ذیل فراتر رود:
Manganese 1.65 percent
Silicon 0.60 percent
Copper 0.60 percent
یا وجود حد مشخص یا حداقل مقدار مشخصی از هر کدام از عناصر زیر در حدود تعریف شده در حوزه آلیاژهای فولادی سازه ای، تشخیص داده شده یا خواسته شود:
Aluminum
Boron
Chromium (up to 3.99 percent) Cobalt
Columbium
Molybdenum
Nickel
Titanium
Tungsten
Vanadium
Zirconium
یا هر عنصر آلیاژی دیگری که برای بدست آوردن یک اثر مورد نظر از آلیاژ به آن اضافه شده باشد.
وجود مقادیر کمی از عناصر خاص در فولادهای آلیاژی اجتناب ناپذبر است. در بسیاری از کاربردها، اینها مهم بنظر نمی رسند و مشخص یا مورد نیاز نیستند. در صورت مشخص یا نیاز نبودن، نباید از مقادیر ذیل تجاوز کنند.
Copper 0.35 percent
Chromium 0.20 percent
Nickel 0.25 percent
Molybdenum 0.06 percent